การกำเนิดมนุษย์

การกำเนิดมนุษย์



                   การศึกษาเกี่ยวกับกำเนิดมนุษย์มีมาตั้งแต่โบราณ ในช่วงศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสต์ศักราช อริสโตเติล (Aristotle B.E. 322-384)  นักปราชญ์กรีก ได้บันทึกการสังเกตพัฒนาการของตัวอ่อนในไก่และสัตว์อื่นๆด้วยตาเปล่าและนับได้ว่าท่านเป็นผู้วางรากฐานของวิชา Embryology  ก่อนที่วิทยาการสมัยใหม่ที่เริ่มเมื่อศตวรรษที่ 17 และปฏิเสธแนวคิดของท่านที่ว่าทารกมีการพัฒนามาจากการรวมของเลือดประจำเดือนกับนำอสุจิ     
แต่ในหลักอิสลามอัลลอฮฺได้ตรัสในอัลกุรอาน ว่า
      ความว่า : ดังนั้นมนุษย์จงไตร่ตรองดูซิว่าเขาถูกบังเกิดมาจากอะไร  เขาถูกบังเกิดมาจากน้ำที่พุ่งออกมา มันออกมาระหว่างกระดูกสันหลังและกระดูกหน้าอก (อัลกุรอาน สูเราะฮฺอัฏ-ฏอริก 86/5-7)
จากโองการข้างต้น ทำให้เกิดความรู้ใหม่ซึ่งไม่ใช่ความรู้ที่ได้จากทดลองหรือพิสูจน์ตามหลักการวิทยาศาสตร์สมัยใหม่  เป็นความรู้ที่ได้จากผู้สร้างผ่านศาสนทูต (เราะซูล) ของพระองค์ เป็นความจริง(Fact) ที่ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ แต่สามารถอธิบายตามหลักการทางวิทยาศาสตร์ได้
โองการ แรกที่นำมาในที่นี้เป็นการให้เราศึกษา ไตร่ตรองและตระหนักถึงความเป็นมาของมนุษย์ มนุษย์ถูกสร้างมาอย่างไรและสร้างมาจากสิ่งใด
น้ำที่ฉีดพุ่ง

ความว่า : เขาถูกบังเกิดมาจากน้ำที่พุ่งออกมา…(อัลกุรอาน สูเราะฮฺ อัฎฎอริก 86/6) 
หลังจากมนุษย์คนแรกอัลลอฮฺได้สร้างขึ้นมาจากดิน(طين) และคู่ชีวิตซึ่งเป็นหุ่นส่วนในการที่จะให้เป็นต้นเหตุในการบังเกิดมนุษย์อย่างเราได้ถูกสร้างขึ้นจากซี่โครงของเขาแล้ว หลังจากนั้นมนุษย์ก็ถูกบังเกิดขึ้นในลักษณะที่เป็นไปตามครรลองปกติ จนถึงทุกวันนี้ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น